Άρθρο: Καθαρά Δευτέρα - Ποιες οι συνέπειες για τους εργαζόμενους.
ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΠΙΜ ΕΡΓΑΣΙΑΚΗ
Η Καθαρά Δευτέρα (φέτος 7 Μαρτίου) δεν περιλαμβάνεται μεταξύ των υποχρεωτικών ημερών αργίας των επιχειρήσεων και των εργαζομένων και επομένως η λειτουργία των επιχειρήσεων και η εργασία των εργαζομένων κατ’ αυτή είναι ελεύθερη και νόμιμη.
Σε όσους μισθωτούς επομένως απασχοληθούν κατά την ημέρα αυτή δεν οφείλεται πρόσθετη αμοιβή ούτε πολύ περισσότερο αναπληρωματική ημέρα ανάπαυσης.
Στον παραπάνω γενικό κανόνα υπάρχουν εξαιρέσεις που έχουν τεθεί είτε μέσω Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας ή Διαιτητικών Αποφάσεων ή Κ.Υ.Α., είτε με ειδικά Διατάγματα ή Υπουργικές Αποφάσεις, που έχουν καθιερώσει ως αργία την ημέρα αυτή κατά γεωγραφική περιοχή (Πόλη, Δήμο, Νομό, ή Περιφέρεια) είτε ακόμη με μακροχρόνια εφαρμογή στις κατ’ ιδίαν επιχειρήσεις, δηλαδή με επιχειρησιακή πρακτική και συνήθεια. (Πίνακα των επιχειρήσεων αυτών μπορείτε να δείτε στη σελ.216 του βιβλίου του συνεργάτη μας Χρ. Καρατζά με τίτλο «ΟΙ ΕΡΓΑΣΙΑΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΕΤΟΥΣ 2014 -ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΙΜ Ο.Ε.»).
Ειδικότερα με τις Σ.Σ.Ε./Δ.Α., όσες από αυτές εξακολουθούν να ισχύουν ή να εφαρμόζονται οι όροι τους με βάση τη διάταξη του άρθρου 4 της ΠΥΣ 6/2012, στις οποίες έχει τεθεί σχετικός όρος με τον οποίο να ορίζεται ότι οι εργαζόμενοι που υπάγονται σ’ αυτές, εφόσον εργασθούν κατά την ημέρα αυτή, θα τους καταβάλλεται προσαύξηση 75% επί του νομίμου ημερομισθίου τους, όπως δηλαδή εφαρμόζεται σύμφωνα με το Ν.Δ. 3755/1957 προκειμένου για την εργασία τους κατά τις Κυριακές και τις λοιπές υποχρεωτικές ημέρες αργίας του έτους (π.χ. Σ.Σ.Ε. προσωπικού: ιδιωτικών κλινικών, αναψυκτικών ποτών, εμπορικών επιχειρήσεων, επισιτιστικών κ.λπ. καταστημάτων, μεταλλουργικών επιχειρήσεων κ.λπ.).
Επομένως για τις περιπτώσεις αυτές δεν τίθεται θέμα νομιμότητας της λειτουργίας των επιχειρήσεων κατά την ημέρα αυτή, εφ’ όσον αυτή και η απασχόληση των εργαζομένων δεν απαγορεύεται από τις σχετικές περί αργιών διατάξεις, και οι υπόχρεοι εργοδότες της κατηγορίας αυτής υποχρεούνται μόνο στην καταβολή της προσαύξησης κατά 75% του ημερομισθίου τους σε όσους απασχοληθούν κατ’ αυτήν.
Αν όμως η αργία της επιχείρησης και η ανάπαυση των εργαζομένων κατά την ημέρα αυτή έχει καθιερωθεί με Διάταγμα, Υπουργική Απόφαση, Κανονισμό Εργασίας κ.λπ. οφείλεται το ημερομίσθιο της ημέρας αυτής στους εργαζομένους που αμείβονται με ημερομίσθιο, στους δε με μηνιαίο μισθό αμειβομένους θα καταβληθεί κανονικά ο μισθός τους χωρίς περικοπή, επειδή κατά τη νομολογία των δικαστηρίων μας ο μηνιαίος μισθός των εργαζομένων αντιστοιχεί στις εργάσιμες ημέρες του μηνός.
Αντίθετα, στην περίπτωση της επιχειρησιακής πρακτικής αν τα προηγούμενα χρόνια η επιχείρηση λειτουργούσε κατά την ημέρα αυτή και οι εργαζόμενοι εργάζονταν λαμβάνοντας το ημερομίσθιό τους ή τον μηνιαίο μισθό τους κανονικά και εφέτος κατ’ εξαίρεση ο εργοδότης αποφασίσει να μη λειτουργήσει την επιχείρησή του, οφείλει τόσο το ημερομίσθιο των με ημερομίσθιο αμειβομένων χωρίς αυτοί να εργασθούν όσο και τον μηνιαίο μισθό των με μηνιαίο μισθό αμειβομένων μισθωτών του χωρίς περικοπή.
Ο εργοδότης μπορεί να απαλλαγεί από την υποχρέωση αυτή και των δύο κατηγοριών εργαζομένων, μόνο αν συμφωνήσει ρητά μαζί τους, γραπτά ή προφορικά, όπως ο ίδιος μεν να μη λειτουργήσει την επιχείρησή του, οι δε εργαζόμενοι να μη προσφέρουν την εργασία
τους κατ’ αυτήν. Να καταρτισθεί δηλαδή συμφωνία μεταξύ εργοδότη και εργαζομένου για αναστολή της εργασίας των εργαζομένων για τη συγκεκριμένη μόνο ημέρα.
Copyright 2022 ΠΙΜ ΕΡΓΑΣΙΑΚΗ