Άρθρο: Οι Αποφάσεις του Συμβουλίου Επικρατείας (Σ.τ.Ε.) για τον ασφαλιστικό νόμο του έτους 2016.
Στην ιστοσελίδα του Σ.τ.Ε. καταχωρήθηκαν περιλήψεις πέντε (5) αποφάσεων της Ολομελείας του, με βάση τις οποίες κρίθηκαν θέματα συνταγματικότητας ορισμένων Κοινών Υπουργικών Αποφάσεων, οι οποίες εκδόθηκαν κατά το έτος 2016 σε εκτέλεση του Ν. 4387/2016 για την μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού μας συστήματος και της δημιουργίας ενός νέου και ενιαίου, για όλες τις κοινωνικές ομάδες εργασίας, Ασφαλιστικού Οργανισμού, του γνωστού μας Ενιαίου Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης ( Ε.Φ.Κ.Α.)
1. Συγκεκριμένα με τις αριθμ. 1889/2019 και 1890 /2019 αποφάσεις του Σ.τ.Ε. αποφασίσθηκε η ακύρωση των Κοινών Υπουργικών Αποφάσεων με αριθμ. α) 23123/785/2016, με αντικείμενο τον καθορισμό των τεχνικών παραμέτρων των παροχών του Ενιαίου Ταμείου Επικουρικής Ασφάλισης που ιδρύθηκε με το νόμο αυτόν για τους νέους συνταξιούχους και β) 25909/470/2016, με αντικείμενο την αναπροσαρμογή των καταβαλλομένων συντάξεων των παλαιών συνταξιούχων του Ενιαίου Ταμείου Επικουρικής Ασφάλισης.
Με την πρώτη παραπάνω απόφαση κρίθηκε κατά πλειοψηφία ότι η διάταξη της παρ. 1 του άρθρου 96 του Ν. 4387/2016 είναι αντισυνταγματική για το λόγο ότι πριν την ψήφιση του νόμου αυτού δεν εκπονήθηκε, όπως επιτάσσει το σύνταγμα, αναλογιστική μελέτη με την οποία να τεκμηριώνεται η βιωσιμότητα του κλάδου της επικουρικής ασφάλισης του ΕΤΕΑΕΠ.
Με την δεύτερη παραπάνω απόφαση κρίθηκε ομοίως κατά πλειοψηφία ότι και η διάταξη της παρ. 4 του άρθρου 96 του Ν. 4387/2016, που αφορά στον επανυπολογισμό των ήδη καταβαλλομένων επικουρικών συντάξεων με βάση την οποία εκδόθηκε η προσβαλλόμενη Κ.Υ.Α. είναι αντισυνταγματική και επομένως η παραπάνω Κ.Υ.Α. είναι ακυρωτέα στο σύνολό της.
Και στις δύο αυτές ακυρωτικές αποφάσεις ρητά ορίζεται ότι τα αποτελέσματα της ακυρώσεως των παραπάνω Κ.Υ.Α., θα επέλθουν από την δημοσίευση των ακυρωτικών αυτών αποφάσεων, που σημαίνει δεν δημιουργούνται με τις αποφάσεις αυτές του Σ.τ.Ε. δικαιώματα διεκδίκησης από τους συνταξιούχους που εθίγησαν από τις αντισυνταγματικές αυτές πράξεις της προηγούμενης Κυβέρνησης, αναδρομικών διαφορών των επικουρικών τους συντάξεων.
2. Με την Τρίτη με αριθμό 1891/2019 απόφαση του Σ.τ.Ε, που αφορούσε την αναπροσαρμογή των κύριων συντάξεων των ήδη συνταξιούχων του ΕΦΚΑ, ακυρώθηκε η αριθμ. 260083/887/2016 Κοινή Απόφαση του Υφυπουργού Κοινωνικής Ασφάλισης και του Αναπληρωτή Υπουργού Οικονομικών επειδή με αυτή δεν τεκμηριώνεται το ύψος της συνολικής συνταξιοδοτικής παροχής την οποία χορηγεί το νέο ασφαλιστικό σύστημα του Ν. 4387/2016, αφού κατά παράβαση του συντάγματος θεσπίσθηκε ο επανυπλογισμός των καταβαλλομένων κύριων συντάξεων χωρίς να υπάρχει επιστημονικά τεκμηριωμένη μελέτη που να αποδεικνύει την βιωσιμότητα των χορηγουμένων από το Ν. 4387/2016 παροχών και την εξασφάλιση με αυτές ενός αξιοπρεπούς επιπέδου διαβίωσης των συνταξιούχων όσον δυνατόν εγγύτερου εκείνου που είχαν πριν την συνταξιοδότησή τους κατά την διάρκεια του εργασιακού τους βίου., καθώς και για το λόγο ότι ποσοστά αναπλήρωσης , που θέτει η νέα διάταξη του Ν. 4387/2016 , βάσει των οποίων υπολογίζεται η ανταποδοτική σύνταξη ,τα οποία εφαρμόζονται και για τον επανυπολογισμό των ήδη καταβαλλομένων κύριων συντάξεων, είναι ιδιαιτέρως χαμηλά που οδηγούν σε ανταποδοτική συνταξιοδοτική παροχή η οποία τελεί σε προφανή δυσαναλογία προς τις αποδοχές που λάμβαναν κατά το χρόνο πριν την συνταξιοδότησή τους.
Και στην απόφαση αυτή επαναλαμβάνεται η βούληση της Ολομελείας του Σ.τ.Ε όπως τα αποτελέσματα της ακύρωσης και της Κ.Υ.Α. αυτής επέλθουν μετά την δημοσίευση της ακυρωτικής απόφασης που σημαίνει δεν δημιουργούνται με τις αποφάσεις αυτές του Σ.τ.Ε δικαιώματα διεκδίκησης από τους συνταξιούχους που θίγησαν από τις αντισυνταγματικές αυτές πράξεις της προηγούμενης Κυβέρνησης, αναδρομικών διαφορών των επικουρικών τους συντάξεων.
3. Με την τετάρτη με αριθμό 1882/2019 απόφαση της Ολομελείας του Σ.τ.Ε απορρίφθηκε αίτηση ακύρωσης του Τεχνικού Επιμελητηρίου της Ελλάδος κατά αποφάσεως του Υφυπουργού Εργασίας με την οποία εντάσσονταν στον Ε.Φ.Κ.Α. και το πρώην Ταμείο Ασφάλισης των Μηχανικών.
4. Με τις αριθμ. 1880/2019 και 1888/2019 αποφάσεις του Σ.τ.Ε έγιναν δεκτές οι αιτήσεις του Οικονομικού Επιμελητηρίου της Ελλάδος και της Πανελλήνιας Ένωσης Κτηνοτρόφων αντίστοιχα, για ακύρωση των αποφάσεων του Υφυπουργού Εργασίας α) με αριθμό 61502/3399/2016, που αφορούσε τον προσδιορισμό της βάσης υπολογισμού των ασφαλιστικών εισφορών αυτοαπασχολουμένων και ελευθέρων επαγγελματιών από 1-1-2017 και β) με αριθμό Φ.80000/60298/2016, που αφορούσε την προθεσμία καταβολής από 1-1-2017 των ασφαλιστικών εισφορών ασφαλισμένων ελευθέρων επαγγελματιών και εμμίσθων οι οποίοι έως την έναρξη της ισχύος του Ν. 4387/2016 υπάγονταν στην ασφάλιση των τ. ΟΑΕΕ , ΕΤΑΑ και του ΟΓΑ.
Περαιτέρω, όμως, η υπαγωγή στην ασφάλιση, κατά τις διατάξεις αυτές, μισθωτών και μη μισθωτών, ήτοι κατηγοριών ασφαλισμένων με ουσιωδώς διαφορετικές συνθήκες απασχολήσεως και παραγωγής εισοδήματος, υπό ενιαίους κανόνες εισφορών και παροχών (άρθρα 39, 40 και 41 του ν. 4387/2016), αντίκειται στη συνταγματική αρχή της ισότητας, από της απόψεως της ενιαίας μεταχειρίσεως προσώπων που τελούν υπό διαφορετικές συνθήκες. Πράγματι, κατά το διανεμητικό σύστημα καθορισμένων παροχών, το οποίο επέλεξε ο νομοθέτης για τον νέο φορέα, ασφαλισμένοι οιασδήποτε κατηγορίας από τις υπαγόμενες στον ενιαίο ασφαλιστικό φορέα με τις ίδιες συντάξιμες αποδοχές (για τις οποίες κατέβαλαν εισφορές) και τον ίδιο χρόνο ασφαλίσεως αποκτούν την ίδια ασφαλιστική παροχή (κύρια σύνταξη). Στην χρηματοδότηση της παροχής αυτής τόσο η ασφαλιζόμενη μισθωτή εργασία όσο και τα ασφαλιζόμενα επαγγέλματα συμβάλλουν με το ίδιο ποσοστό εισφοράς (20%) επί του εισοδήματος που παράγουν. Την παροχή όμως αυτή οι μη μισθωτοί ασφαλισμένοι (αυτοαπασχολούμενοι, ελεύθεροι επαγγελματίες και αγρότες) αποκτούν έχοντας καταβάλει το σύνολο της ως άνω εισφοράς επί του εισοδήματος που πραγματοποιούν από το επάγγελμά τους, ενώ οι μισθωτοί ασφαλισμένοι αποκτούν την ίδια παροχή έχοντας καταβάλει εισφορά 6,67% επί των αποδοχών τους από την εργασία τους, καθώς το υπόλοιπο της εισφοράς (13,33%) βαρύνει τους εργοδότες τους. Συνεπώς, οι μη μισθωτοί ασφαλισμένοι, μη έχοντες εργοδότη βαρυνόμενο με τμήμα της δικής τους εισφοράς, καταβάλλουν τριπλάσιο μέρος του εισοδήματός τους ως αντιπαροχή για την πρόσβαση στην κοινωνική ασφάλιση και την απόληψη της ίδιας παροχής σε σχέση με τους μισθωτούς ασφαλισμένους και, μάλιστα, χωρίς το ύψος των καταβληθεισών εισφορών τους να συνδιαμορφώνει, όπως στο σύστημα καθορισμένων εισφορών, το ύψος της ασφαλιστικής παροχής. Ίδιας τάξεως δε διαφορά προκύπτει και στις οριζόμενες στον νόμο εισφορές για την υγειονομική περίθαλψη.
Το πλήρες κείμενο των αποφάσεων αυτών του Σ.τ.Ε θα καταχωρήσουμε στην ιστοσελίδα μας άμεσα μετά την δημοσίευσή τους.
Copyright 2019 Επιστημονική ομάδα ΠΙΜ ΕΡΓΑΣΙΑΚΗ