Σ.τ.Ε. 2037/2023 Ο υπολογισμός ανταποδοτικής σύνταξης σύμφωνα με την Φ.80000/οικ.9187/183/2018 απόφαση του Υφ. Εργασίας, στηρίχθηκε σε ανυπόστατη πράξη.

27 Ιανουαρίου 2025

ΣΥΝΟΠΤΙΚΗ ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΥ

ο υπολογισμός της επιπλέον παροχής λόγω ειδικής προσαύξησης που δόθηκε προς τους ενάγοντες ως μέρος της ανταποδοτικής τους σύνταξης βασίσθηκε όχι στον συντάξιμο μισθό που προκύπτει λαμβάνοντας υπόψη τη βάση υπολογισμού της επιπλέον εισφοράς για την ειδική προσαύξηση, όπως προβλέπεται από τη διάταξη της παρ. 4 του άρθρου 94 του ν. 4387/2016, όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 234 παρ. 10 του ν. 4389/2016, αλλά, στον συντάξιμο μισθό που προκύπτει λαμβάνοντας υπόψη την βάση υπολογισμού της ανταποδοτικής σύνταξης, σύμφωνα με την Φ.80000/οικ.9187/183/2018 απόφαση του Υφυπουργού Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης. Συνεπώς, ο υπολογισμός αυτός έγινε στηριζόμενος στην προαναφερόμενη απόφαση, η οποία ως προς το εν λόγω ζήτημα θέτει νέο κανόνα δικαίου διαφορετικό προς την ισχύουσα νομοθετική ρύθμιση.
Η ρύθμιση δε αυτή της παρ. 4 του άρθρου 94 του ν. 4387/2016, όπως ισχύει, είναι αυτοτελής ως προς το κρίσιμο ζήτημα μη επιδεχόμενης αναλογικής εφαρμογής των διατάξεων του άρθρου 28 του ν. 4387/2016.......

......όπως προαναφέρθηκε, οι συνταξιοδοτικές αποφάσεις με τις οποίες υπολογίστηκε η καταβλητέα σε κάθε ενάγοντα σύνταξη, συμπεριλαμβανόμενης της ειδικής προσαύξησης, εκδόθηκαν δυνάμει της Φ.800000/οικ.9187/183/14.2.2018 απόφασης του Υφυπουργού Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, η οποία προβλέποντας τον υπολογισμό της παροχής αυτής με διαφορετικό τρόπο απ’ ό,τι η ισχύουσα νομοθετική διάταξη έχει κανονιστικό χαρακτήρα και ως εκ τούτου έπρεπε να έχει δημοσιευθεί στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. Όπως, όμως, προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου, η πράξη αυτή δεν έχει δημοσιευθεί στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, αλλά έχει αναρτηθεί μόνο στο διαδίκτυο [στον ιστότοπο «ΔΙΑΥΓΕΙΑ» με αριθμό διαδικτυακής ανάρτησης (ΑΔΑ) ΨΒ30465Θ1Ω-Χ09]. Συνεπώς, οι ανωτέρω συνταξιοδοτικές αποφάσεις στηρίχθηκαν σε ανυπόστατη πράξη και ο προαναφερόμενος σχετικός προβαλλόμενος λόγος της κρινόμενης αγωγής ως προς αυτό το γενικότερου ενδιαφέροντος ζήτημα πρέπει να γίνει δεκτός.

ΑΠΟΦΑΣΗ

Αριθμός 2037/2023

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ

ΤΜΗΜΑ Α΄

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 12 Ιουνίου 2023, με την εξής σύνθεση: Μαρίνα-Ελένη Κωνσταντινίδου, Αντιπρόεδρος, Πρόεδρος του Α΄ Τμήματος, Παρασκευή Μπραΐμη, Χρήστος Λιάκουρας, Μαρίνα-Αλεξάνδρα Τσακάλη, Σουλτάνα Κωνσταντίνου, Σύμβουλοι, Αλίκη Πασιπουλαρίδου, Δημήτριος Τσαρούχας, Πάρεδροι. Γραμματέας η Ειρήνη Δασκαλάκη, Γραμματέας του Α΄ Τμήματος.

Για να δικάσει την από 20 Δεκεμβρίου 2021 αγωγή:

των: 1. Ι.Α. του Φ., κατοίκου Ηρακλείου Κρήτης (…….), κλπ(18 αιτ.),

κατά των: 1. Ηλεκτρονικού Εθνικού Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης (e-Ε.Φ.Κ.Α.), που εδρεύει στην Αθήνα (Αγ. Κωνσταντίνου 8), ο οποίος παρέστη με τους δικηγόρους: α) Φίλιππο Κωστάρα (Α.Μ. 16571) και β) Χαράλαμπο Τσιλιώτη (Α.Μ.16510), που τους διόρισε με πληρεξούσιο και οι οποίοι κατέθεσαν δηλώσεις, σύμφωνα με το άρθρο 26 του ν. 4509/2017, περί μη εμφανίσεώς τους και 2. Ελληνικού Δημοσίου, το οποίο παρέστη με τον Χαράλαμπο Τσόγκα, Πάρεδρο του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους.

Η πιο πάνω αγωγή εισάγεται στο Α΄ Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας κατόπιν της από 28 Ιουνίου 2022 πράξεως της Επιτροπής του άρθρου 1 παρ. 1 του Ν. 3900/2010 και της από 28 Ιουλίου 2022 πράξεως της Προέδρου του Α΄ Τμήματος.

Με την αγωγή αυτή ο ενάγοντες ζητούν να αναγνωριστεί η υποχρέωση των εναγομένων Ε.Φ.Κ.Α. και Ελληνικού Δημοσίου να τους καταβάλουν νομιμοτόκως, σε καθένα από αυτούς αποζημίωση, κατά τα άρθρα 105 και 106 ΕισΝΑΚ, για τη ζημία την οποία υπέστησαν λόγω του υπολογισμού του σκέλους της ανταποδοτικής τους σύνταξης εκ της ειδικής προσαύξησης ΤΣΜΕΔΕ του άρθρου 2 του ν. 3518/2006.

Η εκδίκαση άρχισε με την ανάγνωση της εκθέσεως του εισηγητή, Συμβούλου Χρήστου Λιάκουρα.

Κατόπιν το δικαστήριο άκουσε τον πληρεξούσιο των εναγόντων, ο οποίος ανέπτυξε και προφορικά τους προβαλλόμενους λόγους της αγωγής και ζήτησε να γίνει δεκτή, καθώς και τον αντιπρόσωπο του εναγομένου Υπουργού, ο οποίος ζήτησε την απόρριψή της.

Μετά τη δημόσια συνεδρίαση το δικαστήριο συνήλθε σε διάσκεψη σε αίθουσα του δικαστηρίου κ α ι

Α φ ο ύ μ ε λ έ τ η σ ε τ α σ χ ε τ ι κ ά έ γ γ ρ α φ α

Σ κ έ φ θ η κ ε κ α τ ά τ ο ν Ν ό μ ο

1. Επειδή, με την κρινόμενη αγωγή οι ενάγοντες, πρώην ελεύθεροι επαγγελματίες μηχανικοί, ασφαλισμένοι πριν από την 1.1.1993, και ήδη συνταξιούχοι κύριας ασφάλισης του Τομέα Σύνταξης Μηχανικών και Εργοληπτών Δημοσίων Έργων (ΤΣΜΕΔΕ) του Ηλεκτρονικού Εθνικού Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης (e-Ε.Φ.Κ.Α.), άπαντες συνταξιοδοτηθέντες μετά τη δημοσίευση του ν. 4387/2016, ζητούν να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι να καταβάλουν νομιμοτόκως σε καθένα από αυτούς αποζημίωση, κατά τα άρθρα 105 και 106 ΕισΝΑΚ, για τη ζημία την οποία υπέστησαν λόγω του υπολογισμού του σκέλους της ανταποδοτικής τους σύνταξης εκ της ειδικής προσαύξησης ΤΣΜΕΔΕ του άρθρου 2 του ν. 3518/2006, ο οποίος, κατά τους ισχυρισμούς τους, είναι παράνομος ως αντίθετος σε υπέρτερης νομοθετικής ισχύος διατάξεις. Συγκεκριμένα ζητούν: α) τη διαφορά μεταξύ του ποσού της παροχής εκ της ειδικής προσαύξησης που λαμβάνουν συνάδελφοί τους συνταξιούχοι προ του ν. 4387/2016 με αντίστοιχα έτη ασφάλισης, συνυπολογιζομένων όλων των μνημονιακών περικοπών, και του ποσού της παροχής που λαμβάνουν οι ίδιοι, β) άλλως και επικουρικώς, τη διαφορά μεταξύ του ποσού της παροχής εκ της ειδικής προσαύξησης που υπολογίζεται με συντάξιμο μισθό 1.524,60 ευρώ (ποσό στο οποίο έχει οριστεί ο συντάξιμος μισθός για την αναπροσααρμογή των ήδη καταβαλλόμενων συντάξεων) και του ποσού της παροχής που λαμβάνουν οι ίδιοι. Επικουρικώς δε ζητούν να τους καταβληθούν τα ανωτέρω ποσά με βάση τις διατάξεις περί αδικαιολόγητου πλουτισμού.

2. Επειδή, στην παράγρ. 1 του άρθρου 1 του ν. 3900/2010 (Α΄ 213), όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 40 παρ. 1 του ν. 4055/2012 (Α΄ 51), ορίζονται τα εξής: «Οποιοδήποτε ένδικο βοήθημα ή μέσο ενώπιον οποιουδήποτε τακτικού διοικητικού δικαστηρίου μπορεί να εισαχθεί στο Συμβούλιο της Επικρατείας με πράξη τριμελούς Επιτροπής, αποτελούμενης από τον Πρόεδρό του, τον αρχαιότερο Αντιπρόεδρο και τον Πρόεδρο του αρμόδιου καθ’ ύλην Τμήματος, ύστερα από αίτημα ενός των διαδίκων ή του Γενικού Επιτρόπου των διοικητικών δικαστηρίων, όταν με αυτό τίθεται ζήτημα γενικότερου ενδιαφέροντος που έχει συνέπειες για ευρύτερο κύκλο προσώπων. Τα αιτήματα των διαδίκων συνοδεύονται, επί ποινή απαραδέκτου, από παράβολο τριακοσίων (300) ευρώ υπέρ του Δημοσίου. … Η πράξη της Επιτροπής δημοσιεύεται σε δύο ημερήσιες εφημερίδες των Αθηνών και συνεπάγεται την αναστολή εκδίκασης των εκκρεμών υποθέσεων, στις οποίες τίθεται το ίδιο ζήτημα. Η αναστολή δεν καταλαμβάνει την προσωρινή δικαστική προστασία. Μετά την επίλυση του ζητήματος, το Συμβούλιο της Επικρατείας μπορεί να παραπέμψει το ένδικο μέσο ή βοήθημα στο αρμόδιο τακτικό διοικητικό δικαστήριο. Η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας δεσμεύει τους διαδίκους της ενώπιόν του δίκης, στους οποίους περιλαμβάνονται και οι παρεμβάντες. Στη δίκη ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας μπορεί να παρέμβει κάθε διάδικος σε εκκρεμή δίκη, στην οποία τίθεται το ίδιο ζήτημα, και να προβάλει τους ισχυρισμούς του σχετικά με το ζήτημα αυτό. Για την εν λόγω παρέμβαση δεν καταλογίζεται δικαστική δαπάνη, η δε μη άσκησή της δεν δημιουργεί δικαίωμα ασκήσεως ανακοπής ή τριτανακοπής». Κατά την έννοια των ανωτέρω διατάξεων, εφόσον αίτημα διαδίκου να εισαχθεί στο Συμβούλιο της Επικρατείας ένδικο βοήθημα ή μέσο αρμοδιότητας των τακτικών διοικητικών δικαστηρίων, για τον λόγο ότι τίθεται με αυτό ζήτημα γενικότερου ενδιαφέροντος με συνέπειες για ευρύ κύκλο προσώπων, γίνει δεκτό από την προβλεπομένη από τις διατάξεις αυτές τριμελή Επιτροπή, η οποία αποφασίζει εκ των ενόντων, βάσει των προβαλλομένων ισχυρισμών και των στοιχείων του φακέλου που διαθέτει, το Δικαστήριο αυτό εκδικάζει σε Ολομέλεια ή σε Τμήμα το ένδικο βοήθημα ή μέσο, εφαρμόζοντας ως προς την πληρεξουσιότητα τα οριζόμενα στις διατάξεις του άρθρου 27 του π.δ/τος 18/1989 και κατά τα λοιπά, ως προς το παραδεκτό και το βάσιμο του ενδίκου βοηθήματος ή μέσου, τις ισχύουσες για το ένδικο βοήθημα ή μέσο οικείες διατάξεις.

3. Επειδή, η κρινόμενη αγωγή εισήχθη στο Συμβούλιο της Επικρατείας κατ’ εφαρμογή του άρθρου 1 παρ. 1 του ν. 3900/2010, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 40 παρ. 1 του ν. 4055/2012. Ειδικότερα, η υπό κρίση αγωγή ασκήθηκε ενώπιον του Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών στις 22.12.2021 (αρ. κατάθ. ΑΓ7545/2021), εισήχθη δε στο Συμβούλιο της Επικρατείας κατόπιν της από 21.2.2022 (ΠΑ3/25.2.2022) αίτησης των εναγόντων, η οποία έγινε δεκτή με την 15/2022 πράξη της Τριμελούς Επιτροπής του άρθρου 1 παρ. 1 του ν. 3900/2010 προκειμένου να κριθούν τα εξής, προβαλλόμενα με την αίτηση των εναγόντων, γενικότερου ενδιαφέροντος ζητήματα: «α) εάν ο υπολογισμός του σκέλους της ανταποδοτικής σύνταξης εκ της ειδικής προσαύξησης με βάση τον συντάξιμο μισθό της ανταποδοτικής σύνταξης παραβιάζει την αρχή της ισότητας (άρθρο 4 παρ. 1 και 5 Σ) λόγω της δυσμενέστερης μεταχείρισης των ασκούντων ελεύθερο επάγγελμα ασφαλισμένων του τ. ΕΤΑΑ – ΤΣΜΕΔΕ που κατέστησαν συνταξιούχοι μετά τη δημοσίευση του ν. 4387/2016 σε σχέση με τους συναδέλφους τους που έτυχε να καταστούν συνταξιούχοι πριν τη δημοσίευση του νόμου αυτού, β) εάν η επιλογή του νομοθέτη να χορηγεί μεγαλύτερες ανταποδοτικές συντάξεις εκ της ειδικής προσαύξησης σε κατηγορίες ασφαλισμένων του τ. ΕΤΑΑ – ΤΣΜΕΔΕ, οι οποίοι κατέστησαν συνταξιούχοι μετά τη δημοσίευση του ν. 4387/2016, με μόνο κριτήριο την ιδιότητά τους ως μισθωτών μηχανικών απασχολούμενων στο Δημόσιο, παραβιάζει την αρχή της ισότητας (άρθρο 4 παρ. 1 και 5 Σ), γ) εάν ο -δυνάμει της Φ.80000/οικ.9187/183/14.2.2018 απόφασης του Υφυπουργού Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης- καθορισμός του συντάξιμου μισθού της ανταποδοτικής σύνταξης ως βάσης υπολογισμού του σκέλους αυτής εκ της ειδικής προσαύξησης, χωρίς τούτο να προβλέπεται στο άρθρο 94 παρ. 4 του ν. 4387/2016, όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 234 παρ. 10 του ν. 4389/2016, έχει λάβει χώρα καθ’ υπέρβαση νομοθετικής εξουσιοδότησης, καθώς και εάν η μη ύπαρξη σχετικής αναλογιστικής μελέτης αντίκειται στο άρθρο 22 παρ. 5 του Συντάγματος, δ) εάν το ύψος της κατά τα ανωτέρω υπολογιζόμενης ανταποδοτικής σύνταξης εκ της ειδικής προσαύξησης των ασκούντων ελεύθερο επάγγελμα ασφαλισμένων του τ. ΕΤΑΑ – ΤΣΜΕΔΕ που κατέστησαν συνταξιούχοι μετά τη δημοσίευση του ν. 4387/2016 παραβιάζει την αρχή της αναλογικότητας (άρθρο 25 Σ), ε) εάν το ύψος της ανταποδοτικής σύνταξης των ασκούντων ελεύθερο επάγγελμα ασφαλισμένων του τ. ΕΤΑΑ – ΤΣΜΕΔΕ που κατέστησαν συνταξιούχοι μετά τη δημοσίευση του ν. 4387/2016 ανταποκρίνεται, σύμφωνα και με τις επιταγές των άρθρων 2, 8 και 28 του ν. 4387/2016 περί ανταποδοτικής σύνταξης, στην αρχή της αναλογίας εισφορών-παροχών, δοθέντος ότι κατά τον υπολογισμό αυτό δεν λαμβάνεται υπ’ όψιν η εισφορά 2% που κατέβαλλαν οι ασφαλισμένοι του τ. ΕΤΑΑ – ΤΣΜΕΔΕ επί κάθε μελέτης που συνέτασσαν, όπως τούτο προβλεπόταν στο άρθρο 7 παρ. 1 περίπτ. ε΄ του ν. 2326/1940 και, τέλος, στ) εάν ο κατά τα ανωτέρω υπολογισμός της ανταποδοτικής σύνταξης εκ της ειδικής προσαύξησης αντίκειται στην αρχή της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης του διοικουμένου και της χρηστής διοίκησης».

4. Επειδή, η ανωτέρω πράξη της Επιτροπής δημοσιεύθηκε σε δύο εφημερίδες των Αθηνών («ΤΑ ΝΕΑ» φύλλο της 6.7.2022 και «ΕΣΤΙΑ» φύλλο της 5.7.2022), όπως ορίζεται στις διατάξεις του ως άνω άρθρου 1 παρ. 1 του ν. 3900/2010. Κατόπιν τούτων, συντρεχουσών και των λοιπών προϋποθέσεων του νόμου, παραδεκτώς εισάγονται προς επίλυση τα ανωτέρω ζητήματα και είναι περαιτέρω εξεταστέα η κρινόμενη αγωγή.

5. Επειδή, με την από 28.7.2022 πράξη της Προέδρου του Α΄ Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας η υπόθεση εισήχθη στην επταμελή σύνθεση του Τμήματος αυτού λόγω της σπουδαιότητάς της (άρθρο 14 παρ. 5 εδάφιο πρώτο του π.δ. 18/1989).

6. Επειδή, οι ενάγοντες ομοδικούν παραδεκτώς, σύμφωνα με το άρθρο 115 παρ. 1 του ΚΔΔ, όπως η παράγραφος αυτή ισχύει μετά την αντικατάστασή της με το άρθρο 22 παρ. 1 του ν. 3226/2004 (Α΄ 24), η οποία επιτρέπει την άσκηση κοινής αγωγής από περισσότερα πρόσωπα, εφόσον, μεταξύ άλλων, τα δικαιώματά τους στηρίζονται σε όμοια, κατά τα ουσιώδη στοιχεία, νομική και πραγματική βάση (πρβλ. ΣτΕ 182/2023 Ολομ., 1439/2020 Ολομ., 479/2018 Ολομ., 480-1/2018 Ολομ., 4741/2014 Ολομ. κ.ά.), χωρίς να ασκεί επιρροή το γεγονός ότι διαφοροποιείται η περίοδος ασφάλισης κάθε ενάγοντος και άλλα επί μέρους στοιχεία που προσδιορίζουν, κατά περίπτωση, την καταβλητέα στους ενάγοντες σύνταξη (πρβλ. ΣτΕ 182/2023 Ολομ., 431-6/2022 Ολομ.).

7. Επειδή, η κρινόμενη αγωγή απαραδέκτως στρέφεται κατά του Ελληνικού Δημοσίου, το οποίο δεν νομιμοποιείται παθητικώς στην παρούσα δίκη, διότι η τυχόν αποζημιωτική ευθύνη βαρύνει τον ασφαλιστικό οργανισμό e-ΕΦΚΑ (ΣτΕ 182/2023 Ολομ., 1439/2020 Ολομ., 583/2021 7μ.). Παρά ταύτα, ενόψει του ότι το Δημόσιο πέραν από την κάλυψη της δαπάνης της εθνικής σύνταξης, έχει εγγυητική ευθύνη για την κάλυψη της δαπάνης του ανταποδοτικού τμήματος της κύριας σύνταξης, τμήμα της οποίας είναι και η παροχή εκ της ειδικής προσαύξησης, η παράσταση του Υπουργού Οικονομικών στην παρούσα δίκη, στην οποία τίθενται ζητήματα ως προς τη συνταγματικότητα νομοθετικής διάταξης, πρέπει να λογισθεί ως παρέμβαση βάσει του άρθρου 113 παρ. 1 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας σε συνδυασμό με το, αναλόγως εν προκειμένω εφαρμοστέο, άρθρο 21 παρ. 2 περ. β του π.δ. 18/1989 (πρβλ. ΣτΕ 182/2023 Ολομ., 1439/2020 Ολομ.).

8. Επειδή, με το άρθρο 33 του ν. 915/1979 «Περί τροποποιήσεως και συμπληρώσεως της “περί Ταμείου Συντάξεων Μηχανικών και Εργοληπτών Δημοσίων Έργων νομοθεσίας”» (Α΄ 103) συστήθηκε Ειδικός Λογαριασμός Προσθέτων Παροχών (ΕΛΠΠ) με σκοπό την παροχή πρόσθετης σύνταξης και εφάπαξ βοηθήματος στους ασφαλισμένους του ΤΣΜΕΔΕ.. Κατά τα οριζόμενα στο άρθρο αυτό «1. Συνιστάται παρά τω Ταμείω Ειδικός Λογαριασμός Προσθέτων Παροχών, έχων ιδίαν οικονομικήν και λογιστικήν αυτοτέλειαν. 2. Σκοπός του ως άνω συνιστωμένου Ειδικού Λογαριασμού είναι η παροχή: α. Προσθέτου συντάξεως εις τους λόγω γήρατος ή αναπηρίας συνταξιοδοτουμένους ή, εν περιπτώσει θανάτου εν ενεργεία ησφαλισμένου ή συνταξιούχου, εις τα μέλη της οικογενείας αυτού ... β. Εφ’ άπαξ βοηθήματος …. 3α. [όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 9 του ν. 1211/1981, Α΄ 278] Εις τον κατά το παρόν άρθρον Ειδικόν Λογαριασμόν υπάγονται υποχρεωτικώς πάντες οι ησφαλισμένοι του Τ.Σ.Μ.Ε.Δ.Ε. οι μη υπαγόμενοι εις έτερον φορέα κυρίας ασφαλίσεως δια συνταξιοδότησιν, ή μη δικαιούμενοι συντάξεως εκ του Δημοσίου. ...». Στο άρθρο 34 του ίδιου νόμου ορίστηκε ότι «1. Πόροι του κατά το προηγούμενον άρθρον συνιστωμένου Ειδικού Λογαριασμού Προσθέτων Παροχών, είναι: α. Μηνιαία εισφορά των υπαγομένων εις την ασφάλισιν αυτού, υπολογιζομένη εις ποσοστόν επί του εκάστοτε βασικού μισθού δημοσίου πολιτικού υπαλλήλου επί βαθμώ 2ω, και οριζομένη δια μεν τους ελευθέρως ασκούντας το επάγγελμα εις τρία επί τοις εκατόν (3%), δια δε τους εμμίσθους εις εν επί τοις εκατόν (1%). ... β. Ποσοστόν πεντήκοντα επί τοις εκατο (50%) των κατα τα εδάφια ε, ιγ καί ιη της παραγράφου 1 του άρθρου 7 του Α.Ν. 2326/1940 εσόδων του Ταμείου. γ. Εργοδοτική εισφορά ...». Εξάλλου, με τον ν. 3518/2006 «Αναδιάρθρωση των κλάδων του Ταμείου Συντάξεων Μηχανικών και Εργοληπτών Δημοσίων Έργων (Τ.Σ.Μ.Ε.Δ.Ε.) και ρύθμιση άλλων θεμάτων αρμοδιότητας του Υπουργείου Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας» (Α΄ 272, διορθ. σφαλμ. Α΄ 2/2.1.2007) αναδιαρθρώθηκαν οι τότε υφιστάμενοι κλάδοι του ΤΣΜΕΔΕ και καταργήθηκε ο ΕΛΠΠ, η δε πρόσθετη σύνταξη του Λογαριασμού αυτού αντικαταστάθηκε από την Ειδική Προσαύξηση που βάρυνε τον κλάδο κύριας σύνταξης του ΤΣΜΕΔΕ, ενώ η καταβολή των εφάπαξ παροχών του καταργηθέντος ΕΛΠΠ βάρυνε τον συσταθέντα νέο κλάδο εφάπαξ παροχών του ΤΣΜΕΔΕ. Ειδικότερα, στον ως άνω νόμο ορίστηκε, στο άρθρο 1, ότι «Στο Ταμείο Συντάξεων Μηχανικών και Εργοληπτών Δημοσίων Έργων (Τ.Σ.Μ.Ε.Δ.Ε.), που διέπεται από τις διατάξεις του α.ν. 2326/1940 “περί Τ.Σ.Μ.Ε.Δ.Ε.” (ΦΕΚ 145 Α΄) και του ν. 915/1979 “Περί τροποποιήσεως και συμπληρώσεως της περί Τ.Σ.Μ.Ε.Δ.Ε. νομοθεσίας” (ΦΕΚ 103 Α΄), όπως ισχύουν, λειτουργούν από την πρώτη του επόμενου της δημοσίευσης του παρόντος μήνα οι κάτωθι κλάδοι που αναδιαρθρώνονται ως εξής: α) κλάδος κύριας σύνταξης β) κλάδος επικουρικής ασφάλισης γ) κλάδος υγείας τεχνικών (Κ.Υ.Τ.) δ) κλάδος εφάπαξ παροχών και ε) κλάδος ειδικών παροχών. 2. ...», στο άρθρο 2 ότι «Ο Ειδικός Λογαριασμός Προσθέτων Παροχών (Ε.Λ.Π.Π.) που συστήθηκε με το άρθρο 33 του ν. 915/1979 καταργείται από την πρώτη του επόμενου της δημοσίευσης του παρόντος μήνα. Η πρόσθετη σύνταξη του Λογαριασμού αντικαθίσταται από την Ειδική Προσαύξηση, βαρύνει τον κλάδο κύριας σύνταξης Τ.Σ.Μ.Ε.Δ.Ε. και καταβάλλεται από αυτόν, σύμφωνα με όσα ορίζονται στα επόμενα άρθρα. Η καταβολή των παροχών εφάπαξ του καταργούμενου κλάδου βαρύνει το συνιστώμενο Κλάδο Εφάπαξ Παροχών, σύμφωνα με όσα ορίζονται στα επόμενα άρθρα. Το αποθεματικό του Ε.Λ.Π.Π. μεταφέρεται και επιμερίζεται στον ισχύοντα κλάδο κύριας σύνταξης Τ.Σ.Μ.Ε.Δ.Ε. και στους Κλάδους Επικουρικής Ασφάλισης και Εφάπαξ Παροχών, που συνιστώνται με το νόμο αυτόν. Με απόφαση του Υπουργού Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας, που εκδίδεται ύστερα από γνώμη του Διοικητικού Συμβουλίου του Τ.Σ.Μ.Ε.Δ.Ε. και αναλογιστική μελέτη, καθορίζεται το ποσοστό επιμερισμού του μεταφερόμενου αποθεματικού του προηγούμενου εδαφίου Με την ίδια διαδικασία επιμερίζονται οι οφειλόμενες εισφορές προς τον Ε.Λ.Π.Π. και εισπράττονται σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις του Ταμείου», στο άρθρο 3 ότι «Στην Ειδική Προσαύξηση υπάγονται: 1. Υποχρεωτικά τα κάτωθι πρόσωπα: α) Οι μέχρι 31.12.1992 ασφαλισμένοι του Τ.Σ.Μ.Ε.Δ.Ε.. β) …», στο άρθρο 4 ότι «Πόροι του Κλάδου κύριας σύνταξης είναι: 1. Οι εισφορές του κλάδου κύριας σύνταξης, οι οποίες ορίζονται ως εξής: α) Ασφαλισμένοι μέχρι 31.12.1992: αα. Το ποσοστό μηνιαίας εισφοράς των ελευθέρων επαγγελματιών ορίζεται σε ποσοστό 20% επί του ποσού της πρώτης ασφαλιστικής κατηγορίας, κατά τις διατάξεις του ν. 2084/1992 (ΦΕΚ 165 Α΄) και του π.δ. 124/1993 (ΦΕΚ 54 Α), όπως κάθε φορά διαμορφώνεται. ββ. Το συνολικό ποσοστό εισφοράς των μισθωτών ορίζεται σε ποσοστό 20% επί των κατά μήνα καταβαλλόμενων αποδοχών, που δεν μπορεί να υπερβαίνουν το τριπλάσιο του ποσού της πρώτης ασφαλιστικής κατηγορίας κατά τις διατάξεις του ν. 2084/1992 και του π.δ. 124/1993, όπως κάθε φορά διαμορφώνεται και κατανέμεται κατά 6,67% σε βάρος των ασφαλισμένων και κατά 13,33% σε βάρος των εργοδοτών. Στις περιπτώσεις που διάταξη νόμου αποκλείει την καταβολή εργοδοτικής εισφοράς, οι μισθωτοί ασφαλισμένοι του Ταμείου καταβάλλουν το ποσό της μηνιαίας εισφοράς, όπως αυτό ορίζεται για τους ελεύθερους επαγγελματίες. β) Ασφαλισμένοι από 1.1.1993: … 2. Οι εισφορές της Ειδικής Προσαύξησης, οι οποίες ορίζονται ως εξής: Για τους ασφαλισμένους μέχρι 31.12.1992 και από 1.1.1993 και εφεξής το ποσοστό εισφοράς των ελευθέρων επαγγελματιών και των μισθωτών καθορίζεται για μία πενταετία, από την πρώτη του επόμενου της δημοσίευσης του παρόντος μήνα στο 12% του ποσού της πρώτης ασφαλιστικής κατηγορίας του ν. 2084/1992 και του π.δ. 124/1993, όπως κάθε φορά διαμορφώνεται. Μετά τη λήξη της πενταετίας, με απόφαση του Υπουργού Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας, μετά από αναλογιστική μελέτη αναπροσαρμόζεται το πιο πάνω ποσοστό σταδιακά έως 20%. … 3. Το μεταφερόμενο αποθεματικό του Ε.Λ.Π.Π. … 4. Το σύνολο των μέχρι τη δημοσίευση του παρόντος λοιπών προβλεπόμενων πόρων του κλάδου κύριας σύνταξης Τ.Σ.Μ.Ε.Δ.Ε. και του Ειδικού Λογαριασμού Πρόσθετων Παροχών (Ε.Λ.Π.Π.), εκτός του εδαφίου γ΄ της παραγράφου 1 του άρθρου 34 του ν. 915/1979» και στο άρθρο 21 ότι «Οι πόροι του Κλάδου [Εφάπαξ Παροχών] είναι: 1. … 2. Το μεταφερόμενο από τον Ε.Λ.Π.Π. αποθεματικό, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 2 του παρόντος νόμου. ...».

9. Επειδή, ακολούθως, στο πλαίσιο της μεταρρύθμισης του κοινωνικοασφαλιστικού συστήματος που επήλθε με τον ν. 3655/2008 «Διοικητική και οργανωτική μεταρρύθμιση του Συστήματος Κοινωνικής Ασφάλισης και λοιπές ασφαλιστικές διατάξεις» (Α΄ 58/3.4.2008), το ΤΣΜΕΔΕ εντάχθηκε από 1.10.2008 στο Ενιαίο Ταμείο Ανεξάρτητα Απασχολουμένων (ΕΤΑΑ), καθολικό διάδοχο αυτού, συγκεκριμένα δε ο Κλάδος Κύριας Σύνταξης του ΤΣΜΕΔΕ εντάχθηκε στον κλάδο κύριας ασφάλισης του Ε.Τ.Α.Α. ως Τομέας Σύνταξης Μηχανικών και Εργοληπτών Δημοσίων Έργων.. Ειδικότερα, στο άρθρο 25 του ν. ορίζεται ότι «1. Συνιστάται νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου (Ν.Π.Δ.Δ.), με την επωνυμία Ενιαίο Ταμείο Ανεξάρτητα Απασχολούμενων (ΕΤΑΑ), αποκαλούμενο στις επόμενες διατάξεις "Ενιαίο Ταμείο" … 2. Το Ενιαίο Ταμείο συγκροτούν τέσσερις (4) κλάδοι: α) κλάδος κύριας ασφάλισης, β) κλάδος επικουρικής ασφάλισης, γ) κλάδος πρόνοιας και δ) κλάδος υγείας. 3. Σε κάθε κλάδο του Ενιαίου Ταμείου εντάσσονται, από την έναρξη λειτουργίας του, τα παρακάτω Ταμεία και κλάδοι, ως Τομείς με πλήρη λογιστική και οικονομική αυτοτέλεια έκαστος. Ειδικότερα: Α) Στον κλάδο κύριας ασφάλισης εντάσσονται: α) ο κλάδος κύριας σύνταξης του Ταμείου Συντάξεων Μηχανικών και Εργοληπτών Δημοσίων Έργων (ΤΣΜΕΔΕ), ως Τομέας Σύνταξης Μηχανικών και Εργοληπτών Δημοσίων Έργων (ΤΣΜΕΔΕ) … 4. Οι ανωτέρω Τομείς του Ενιαίου Ταμείου διέπονται από τις οικείες καταστατικές διατάξεις των αντίστοιχων εντασσόμενων Ταμείων και κλάδων, οι οποίες καθίστανται εφεξής καταστατικές διατάξεις των Τομέων αυτών, καθώς και τις διατάξεις της γενικότερης νομοθεσίας, όπως αυτές εκάστοτε ισχύουν. ...», στο άρθρο 27 ότι «1. Πόροι του Ενιαίου Ταμείου είναι οι προβλεπόμενες ασφαλιστικές εισφορές ασφαλισμένου - εργοδότη, η συνεισφορά του κράτους και τα έσοδα από κοινωνικούς πόρους υπέρ των αντίστοιχων Ταμείων και κλάδων, που εντάσσονται ως αυτοτελείς Τομείς, οι πρόσοδοι περιουσίας, η απόδοση των κεφαλαίων και αποθεματικών αυτών, καθώς και κάθε άλλο έσοδο που προβλέπεται από τη νομοθεσία τους ή άλλες γενικές διατάξεις νόμων. 2. Όλοι οι ανωτέρω πόροι, το σύνολο του ενεργητικού και παθητικού των εντασσόμενων Ταμείων και κλάδων, καθώς και η κινητή και ακίνητη περιουσία τους, περιέρχονται από την ημερομηνία έναρξης λειτουργίας του Ενιαίου Ταμείου στους αντίστοιχους αυτοτελείς Τομείς, ως καθολικούς διαδόχους των εντασσόμενων Ταμείων και κλάδων ...» και στο άρθρο 38 παρ. 1 ότι «Το Ενιαίο Ταμείο διαμέσου των Τομέων του, αποτελεί καθολικό διάδοχο των εντασσόμενων Ταμείων και Κλάδων και υπεισέρχεται στα δικαιώματα και υποχρεώσεις αυτών». Εξάλλου, με την παράγραφο 14 του άρθρου 44 του ν. 3986/2011 (Α΄ 152) θεσπίσθηκε για τους μέχρι 31.12.1992 ασφαλισμένους του ΕΤΑΑ που ασφαλίζονται ως ελεύθεροι επαγγελματίες, η καταβολή πρόσθετης μηνιαίας εισφοράς για τους κλάδους κύριας ασφάλισης, επικουρικής ασφάλισης, πρόνοιας και ασθένειας του ΕΤΑΑ, καθώς και η καταβολή πρόσθετης εισφοράς για την Ειδική Προσαύξηση του ΤΣΜΕΔΕ. Περαιτέρω, ενώ μέχρι την έκδοση του ν. 3986/2011 οι από 1.1.1993 ασφαλισμένοι του ΕΤΑΑ κατατάσσονταν υποχρεωτικά στην 1η ασφαλιστική κατηγορία, χωρίς όμως να προβλέπεται υποχρεωτική μετάταξή τους σε ανώτερη ασφαλιστική κατηγορία μετά την πάροδο ορισμένου χρόνου, με την παράγραφο 15 του άρθρου 44 του νόμου αυτού προβλέφθηκε ότι οι από 1.1.1993 ασφαλισμένοι του ΕΤΑΑ που ασφαλίζονται ως ελεύθεροι επαγγελματίες, κατά την πρώτη υπαγωγή τους στο ΕΤΑΑ κατατάσσονται στην 1η ασφαλιστική κατηγορία και μετατάσσονται στις επόμενες κατηγορίες ανά τριετία. Στην δε παράγραφο 16 του άρθρου 44 του ν. 3986/2011 ορίστηκε ότι «Με απόφαση του Υπουργού Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, μετά γνώμη του Διοικητικού Συμβουλίου και γνώμη του Σ.Κ.Α., ρυθμίζεται κάθε αναγκαία ρύθμιση για την υλοποίηση των παραγράφων 14 και 15», ενώ με την παράγραφο 17 του ίδιου άρθρου ως ημερομηνία έναρξης εφαρμογής των ρυθμίσεων των παραγράφων 14 και 15 ορίστηκε αρχικά η 1.1.2012, ενώ κατόπιν τροποποίησης της διάταξης αυτής με την παρ. 5β του άρθρου 20 του ν. 4019/2011 (Α΄ 216), ως ημερομηνία έναρξης εφαρμογής των παραγράφων 14 και 15 ορίστηκε η 1.7.2011.

10. Επειδή, σε συνέχεια των δεσμεύσεων τις οποίες ανέλαβε η Ελληνική Δημοκρατία με τους νόμους 4334/2015 [«Επείγουσες ρυθμίσεις για τη διαπραγμάτευση και σύναψη συμφωνίας με τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Στήριξης (Ε.Μ.Σ.)» (Α΄ 80)] και 4336/2015 [«Συνταξιοδοτικές διατάξεις – Κύρωση του Σχεδίου Σύμβασης Οικονομικής Ενίσχυσης από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας και ρυθμίσεις για την υλοποίηση της Συμφωνίας Χρηματοδότησης» (Α΄ 94)], στο πλαίσιο της συμφωνίας με τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας, για την διασφάλιση της μακροπρόθεσμης βιωσιμότητας του συνταξιοδοτικού συστήματος, θεσπίστηκε ο ν. 4387/2016 «Ενιαίο Σύστημα Κοινωνικής Ασφάλειας – Μεταρρύθμιση ασφαλιστικού-συνταξιοδοτικού συστήματος – Ρυθμίσεις φορολογίας εισοδήματος και τυχερών παιγνίων και άλλες διατάξεις» (Α΄ 85), ο οποίος άρχισε να ισχύει, κατά το άρθρο 122 αυτού, από τη δημοσίευσή του στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως (12.5.2016) και με το σύστημα ρυθμίσεων του οποίου επιχειρήθηκε μείζων μεταρρύθμιση του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης. Η μεταρρύθμιση συνίσταται στη λήψη μέτρων για τη διασφάλιση της βιωσιμότητας του ασφαλιστικού συστήματος, σύμφωνα με την επιταγή του άρθρου 22 παρ. 5 του Συντάγματος. Στο πλαίσιο του νέου αυτού ασφαλιστικού συστήματος, ιδρύθηκε ενιαίος φορέας απονομής των κύριων συντάξεων, ο Ενιαίος Φορέας Κοινωνικής Ασφάλισης (Ε.Φ.Κ.Α.) (άρθρο 51), στον οποίο από 1.1.2017 (ημερομηνία έναρξης της λειτουργίας του) εντάχθηκαν αυτοδικαίως όλοι οι υφιστάμενοι φορείς κύριας κοινωνικής ασφάλισης (άρθρο 53), μεταξύ των οποίων ο Τομέας Σύνταξης Μηχανικών και Εργοληπτών Δημοσίων Έργων και η βαρύνουσα αυτόν Ειδική Προσαύξηση του Κλάδου Κύριας Ασφάλισης του ΕΤΑΑ (παρ. 1 περ. Γ΄ υποπερ. α΄ στοιχ. αα΄ του άρθρου 53), και θεσπίσθηκαν ενιαίοι κανόνες για τον υπολογισμό των συνταξιοδοτικών αυτών παροχών (κύριων συντάξεων). Εξάλλου, με το άρθρο 51Α παρ. 1 του ν. 4387/2016, όπως το άρθρο αυτό προστέθηκε με το άρθρο 1 του ν. 4670/2020 (Α΄ 43), ο Ε.Φ.Κ.Α. μετονομάστηκε από 1.3.2020 σε “Ηλεκτρονικό Εθνικό Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης”, αποκαλούμενος στο εξής “e-Ε.Φ.Κ.Α.”. Περαιτέρω, με τον ν. 4387/2016 μεταβλήθηκε εκ βάθρων το σύστημα υπολογισμού των συντάξεων των ασφαλισμένων στον δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα, μισθωτών και αυτοαπασχολούμενων, περιλαμβανομένων και όσων ελάμβαναν ήδη σύνταξη πριν από την έναρξη ισχύος του ως άνω νόμου (παλαιών συνταξιούχων). Σύμφωνα με το νέο σύστημα, η ασφαλιστική παροχή (κύρια σύνταξη) για όλους τους ασφαλισμένους του νέου φορέα, μισθωτούς και μη, προκύπτει από το άθροισμα εθνικής και ανταποδοτικής σύνταξης, η πρώτη των οποίων χρηματοδοτείται από τον κρατικό προϋπολογισμό και η δεύτερη, κατ’ αρχήν, από τις ασφαλιστικές εισφορές (άρθρο 2, όπως το άρθρο αυτό αντικαταστάθηκε με το άρθρο 22 του ν. 4670/2020). Στο πλαίσιο δε εφαρμογής των ενιαίων κανόνων του νέου συστήματος ορίστηκε ότι οι ήδη καταβαλλόμενες συντάξεις κατά την έναρξη ισχύος του νόμου επανυπολογίζονται και διαμορφώνονται και αυτές, όπως και οι μελλοντικές, ως άθροισμα εθνικής και ανταποδοτικής σύνταξης. Περαιτέρω, με την παράγραφο 4 του άρθρου 94 του ν. 4387/2016, καταργήθηκε αναδρομικώς, από 1.1.2016, η Ειδική Προσαύξηση του Τομέα Σύνταξης Μηχανικών και Εργοληπτών Δημοσίων Έργων. Κατά τα οριζόμενα στην παράγραφο αυτή, ως ίσχυε αρχικώς, «Η Ειδική Προσαύξηση του Τομέα Σύνταξης Μηχανικών και Εργοληπτών Δημοσίων Έργων (ΤΣΜΕΔΕ) που προβλέφθηκε με το άρθρο 2 του Ν. 3518/2006, καταργείται από 1.1.2016. Ο χρόνος ασφάλισης που έχει πραγματοποιηθεί στον καταργηθέντα Ειδικό Λογαριασμό Προσθέτων Παροχών (ΕΛΠΠ) θεωρείται ως προς τις έννομες συνέπειες ως χρόνος που έχει διανυθεί στην ασφάλιση της Ειδικής Προσαύξησης. Οι ασφαλισμένοι, οι οποίοι έως την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου υπάγονταν στην ασφάλιση του ΤΣΜΕΔΕ και κατέβαλλαν εισφορές υπέρ της Ειδικής Προσαύξησης, αποκτούν δικαίωμα προσαύξησης της σύνταξής τους, το ύψος της οποίας θα προσδιοριστεί με απόφαση του Υπουργού Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, ύστερα από εισήγηση της Εθνικής Αναλογιστικής Αρχής, βάσει σχετικής οικονομικής αναλογιστικής μελέτης, για τα έτη ασφάλισης που έχουν πραγματοποιηθεί στην Ειδική Προσαύξηση από 1.1.2007 και μετά ή για χρόνο ασφάλισης που έχει μεταφερθεί σε αυτήν από τον καταργηθέντα Ειδικό Λογαριασμό Προσθέτων Παροχών (ΕΛΠΠ). Στη μελέτη για τον προσδιορισμό του ποσοστού προσαύξησης λαμβάνονται υπόψη το ύψος των εισφορών υπέρ της Ειδικής Προσαύξησης, ο αντίστοιχος χρόνος καταβολής τους, καθώς και τα έτη καταβολής της παροχής λόγω Ειδικής Προσαύξησης» Σύμφωνα δε με την παρ. 6 του ίδιου άρθρου «Κάθε διάταξη που ρυθμίζει διαφορετικά τα θέματα του άρθρου αυτού καταργείται». Τα εδάφια γ΄ και δ΄ της ως άνω παρ. 4 του άρθρου 94 αντικαταστάθηκαν με το άρθρο 234 παρ. 10 του ν. 4389/2019 (Α΄ 94/27.5.2016) ως εξής: «Για τους ασφαλισμένους, οι οποίοι έως την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου υπάγονταν στην ασφάλιση του ΤΣΜΕΔΕ και κατέβαλλαν εισφορές υπέρ της Ειδικής Προσαύξησης, η επιπλέον παροχή θα υπολογίζεται, για κάθε έτος καταβολής επιπλέον εισφοράς, με ετήσιο συντελεστή αναπλήρωσης 0,075% για κάθε ποσοστιαία μονάδα (1%) επιπλέον εισφοράς. Ο συντάξιμος μισθός σε αυτήν την περίπτωση θα προκύπτει λαμβάνοντας υπόψη τη βάση υπολογισμού της επιπλέον εισφοράς. Οι διατάξεις των άρθρων 8, 14, 28 και 33 εφαρμόζονται αναλόγως». Συναφώς, στην Φ.80000/οικ.9187/183/ 14.2.2018 απόφαση του Υφυπουργού Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης με θέμα «Υπολογισμός Ειδικής Προσαύξησης του πρώην ΕΤΑΑ – ΤΣΜΕΔΕ», απευθυνόμενο στη Γενική Διεύθυνση Απονομής Συντάξεων και την Περιφερειακή Διεύθυνση Συντάξεων και Ασφάλισης του Τομέα Μηχανικών και Εργοληπτών Δημοσιών Έργων του ΕΦΚΑ, αναφέρονται τα εξής: «Από τις διατάξεις του άρθρου 94 παρ. 4 του ν. 4387/2016 (ΦΕΚ Α ́ 85/12-5-2016), όπως αυτές τροποποιήθηκαν με το άρθρο 234 παρ. 10 του ν.4389/2016 (ΦΕΚ Α΄ 94/27-5-2016), καθορίζεται ο τρόπος υπολογισμού της Ειδικής Προσαύξησης για τους ασφαλισμένους του πρώην ΕΤΑΑ – ΤΣΜΕΔΕ που πρόκειται να συνταξιοδοτηθούν βάσει των ρυθμίσεων του ν. 4387/2016. Ειδικότερα, προβλέπεται ότι για τους ασφαλισμένους του πρώην ΕΤΑΑ – ΤΣΜΕΔΕ, οι οποίοι έως την έναρξη ισχύος του ν. 4387/2016 υπάγονταν στην ασφάλιση του πρώην ΕΤΑΑ – ΤΣΜΕΔΕ, και κατέβαλαν ασφαλιστικές εισφορές υπέρ της Ειδικής Προσαύξησης, η επιπλέον παροχή που δικαιούνται θα υπολογίζεται για κάθε έτος καταβολής επιπλέον εισφοράς με ετήσιο συντελεστή αναπλήρωσης 0,075% για κάθε ποσοστιαία μονάδα (1%) επιπλέον εισφοράς. Ο συντάξιμος μισθός σε αυτή την περίπτωση προκύπτει λαμβάνοντας υπόψη της βάση υπολογισμού της ανταποδοτικής σύνταξης. Α. Υπαγόμενα στην κοινοποιούμενη ρύθμιση πρόσωπα. Ο νέος τρόπος υπολογισμού της παροχής για το χρόνο ασφάλισης στην Ειδική Προσαύξηση μέχρι 31/12/2015 αφορά ασφαλισμένους του πρώην ΕΤΑΑ – ΤΣΜΕΔΕ για τους οποίους η κύρια σύνταξη πρόκειται να υπολογιστεί με βάση το νέο καθεστώς υπολογισμού που προβλέπεται από το ν. 4387/2016 (εθνική και ανταποδοτική σύνταξη) … Β. Υπολογισμός συντάξιμου μισθού. Ο συντάξιμος μισθός για τον υπολογισμό της παροχής προκύπτει λαμβάνοντας υπόψη τη βάση υπολογισμού της ανταποδοτικής σύνταξης, εφαρμοζομένων αναλόγως των ρυθμίσεων του άρθρου 28 του ν. 4387/2016, όπως ισχύει. Γ. Υπολογισμός συντελεστή αναπλήρωσης. Όπως προαναφέρθηκε, η επιπλέον παροχή που δικαιούνται οι ασφαλισμένοι της Ειδικής Προσαύξησης υπολογίζεται για κάθε έτος καταβολής επιπλέον εισφοράς με ετήσιο συντελεστή αναπλήρωσης 0,075% για κάθε ποσοστιαία μονάδα (1%) επιπλέον εισφοράς. Για τον καθορισμό των επιπλέον μονάδων ασφαλιστικής εισφοράς που έχουν καταβληθεί λαμβάνεται υπόψη το ύψος του ασφαλίστρου της Ειδικής Προσαύξησης όπως αυτό προβλέπεται από 1/1/2007, ημερομηνία έναρξης λειτουργίας της Ειδικής Προσαύξησης, βάσει του άρθρου 4 παρ. 2 του ν. 3518/2006. Συνεπώς, για το σύνολο του χρόνου ασφάλισης στην Ειδική Προσαύξηση, πριν και μετά την 1/1/2007, θεωρείται ότι οι ασφαλισμένοι έχουν καταβάλει 12 επιπλέον μονάδες ασφαλιστικής εισφοράς. Στις περιπτώσεις όμως που για εμμίσθους ασφαλισμένους, για χρόνο ασφάλισης πριν την 1/1/2007, προβλέπεται υψηλότερο ασφάλιστρο (ασφαλισμένου και εργοδότη), για λόγους χρηστής διοίκησης, θα λαμβάνεται υπόψη το υψηλότερο ασφάλιστρο. Για το χρονικό διάστημα από 1/7/2011 έως 31/12/2015, εφόσον έχει καταβληθεί η προβλεπόμενη από το άρθρο 44 παρ. 14 του ν. 3986/2011 πρόσθετη εισφορά ύψους 2%, αυτή συνυπολογίζεται για τον καθορισμό του ποσοστού αναπλήρωσης ...».

11. Επειδή, τέλος, με τον προαναφερόμενο ν. 4387/2016 ρυθμίστηκαν τα ζητήματα του υπολογισμού και του επανυπολογισμού των ανταποδοτικών συντάξεων των ασφαλισμένων του ιδιωτικού τομέα. Ειδικότερα, στις παρ. 2 και 7 του άρθρου 28, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 28 του ν. 4670/2020, ορίζεται ότι «1. … 2. Ως συντάξιμες αποδοχές για τον υπολογισμό του ανταποδοτικού μέρους σύνταξης κύριας ασφάλισης λόγω γήρατος … λαμβάνονται υπόψη: α. Για τους μισθωτούς, ο μέσος όρος μηνιαίων αποδοχών του ασφαλισμένου καθ’ όλη τη διάρκεια του ασφαλιστικού βίου του. Ο μέσος όρος υπολογίζεται ως το πηλίκο της διαίρεσης του συνόλου των μηνιαίων αποδοχών του ασφαλισμένου διά του συνολικού χρόνου ασφάλισής του. Ως σύνολο μηνιαίων αποδοχών που έλαβε ο ασφαλισμένος νοείται το άθροισμα των μηνιαίων αποδοχών που υπόκεινται σε εισφορές, καθ` όλη τη διάρκεια του ασφαλιστικού βίου του. β. Για τους αυτοαπασχολούμενους, τους ελεύθερους επαγγελματίες ... ο μέσος όρος του μηνιαίου ασφαλιστέου εισοδήματος, το οποίο υπόκειται σε εισφορές καθ’ όλη τη διάρκεια του ασφαλιστικού βίου του. Το μηνιαίο ασφαλιστέο εισόδημα υπολογίζεται ως εξής: i. Για το χρονικό διάστημα έως 31.12.2016 το ποσό που θα αποτελούσε το ασφαλιστέο μηνιαίο εισόδημα αν εκλαμβανόταν ως μηνιαία εισφορά, το ποσό που πράγματι καταβλήθηκε για κάθε μήνα ασφάλισης διά του συντελεστή 0,20. Στο ανωτέρω ποσό συνυπολογίζονται με αναγωγή κατά κεφαλήν, τυχόν υφιστάμενοι μέχρι την ημερομηνία αυτή κοινωνικοί πόροι υπέρ των αντίστοιχων ταμείων και η ασφαλιστική εισφορά- όπου υπήρχε- που έχει καταβληθεί από τον εργοδότη. ii. Για το χρονικό διάστημα από την 1.1.2017 έως 31.12.2018 το εισόδημα, το οποίο υπόκειται σε εισφορές, σύμφωνα με τα άρθρα 39 και 40 κατά το ως άνω χρονικό διάστημα. iii. Για το χρονικό διάστημα από την 1.1.2019 το ποσό που προκύπτει από το πηλίκο της διαίρεσης του ποσού της μηνιαίας ασφαλιστικής εισφοράς που έχει καταβληθεί χωρίς τις μειώσεις του άρθρου 98 και του άρθρου 141 παράγραφος 2 του ν. 3655/2008 (Α` 58) διά του συντελεστή 0,20. ... 7. Για τον υπολογισμό του ανταποδοτικού μέρους της σύνταξης ως συντάξιμες αποδοχές λαμβάνονται υπόψη οι υπολογιζόμενες σύμφωνα με τις ειδικότερες προβλέψεις του παρόντος άρθρου από το έτος 2002 και έως την υποβολή της αίτησης συνταξιοδότησης. ...».

12. Επειδή, από τα στοιχεία του φακέλου (και δη από το 549691/22.11.2022 έγγραφο απόψεων της Προϊσταμένης της Δ/νσης Δ΄ Απονομής Συντάξεων της Γεν. Δ/νσης Συντάξεων του e-ΕΦΚΑ και τις συνημμένες σε αυτό συνταξιοδοτικές αποφάσεις και τους οικείους πίνακες υπολογισμού μονάδων ασφαλιστικής εισφοράς ειδικής προσαύξησης για κάθε ενάγοντα) προκύπτει ότι οι ενάγοντες, άπαντες ασφαλισμένοι στο τέως ΤΣΜΕΔΕ ως ελεύθεροι επαγγελματίες πριν από την 1.1.1993, υπέβαλαν αίτηση συνταξιοδότησης μετά τη δημοσίευση του ν. 4387/2016. Με τις οικείες συνταξιοδοτικές αποφάσεις των αρμόδιων οργάνων του εναγομένου ν.π.δ.δ., που εκδόθηκαν κατ’ εφαρμογή των διατάξεων του ν. 4387/2016, χορηγήθηκαν στους ενάγοντες τα ποσά ανταποδοτικής σύνταξης που αναφέρονται στην αγωγή, στα οποία περιλαμβάνεται και η επιπλέον παροχή εκ της ειδικής προσαύξησης. Τα ποσά αυτά υπολογίστηκαν με βάση τις συντάξιμες αποδοχές, σύμφωνα με τις προβλέψεις του άρθρου 28 του ν. 4387/2016, στην αυτή δε βάση υπολογισμού καθορίστηκε και η επιπλέον παροχή εκ της ειδικής προσαύξησης για κάθε έτος καταβολής επιπλέον εισφοράς, με την εφαρμογή ετήσιου συντελεστή αναπλήρωσης 0,075% για κάθε ποσοστιαία μονάδα επιπλέον εισφοράς. Οι ενάγοντες ισχυρίζονται ότι η διάταξη της παρ. 4 του άρθρου 94 του ν. 4387/2016, όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 234 παρ. 10 του ν. 4389/2019, ορίζουσα ότι ο συντάξιμος μισθός για τον υπολογισμό της επιπλέον παροχής εκ της ειδικής προσαύξησης «προκύπτει λαμβάνοντας υπόψη τη βάση υπολογισμού της επιπλέον εισφοράς», είναι ασαφής. Προβάλλουν δε ότι η ασάφεια αυτή οδήγησε στην έκδοση της Φ.80000/οικ.9187/183/14.2.2018 απόφασης του Υφυπουργού Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, η οποία, καθ’ ο μέρος προβλέπει ότι ο συντάξιμος μισθός για τον υπολογισμό της επιπλέον παροχής εκ της Ειδικής Προσαύξησης προκύπτει λαμβάνοντας υπόψη τη βάση υπολογισμού της ανταποδοτικής σύνταξης, εισάγει το πρώτον κανονιστική ρύθμιση, διότι αποκλίνει της ρύθμισης της διάταξης της παρ. 4 του άρθρου 94 του ν. 4387/2016. Ως εκ τούτου, η απόφαση αυτή αποτελεί ψευδοερμηνευτική εγκύκλιο, η οποία, εφόσον δεν έχει δημοσιευτεί στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης, είναι ανυπόστατη και μη νομίμως ελήφθη υπόψη από το εναγόμενο κατά την έκδοση των συνταξιοδοτικών αποφάσεων με τις οποίες υπολογίστηκε η καταβλητέα σε κάθε ενάγοντα σύνταξη. Όπως προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου, στο 22547/1.3.2023 έγγραφο της Προϊσταμένης της Γεν. Δ/νσης Κοινωνικής Ασφάλισης του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων προς το Δικαστήριο περιλαμβάνεται παράδειγμα προσδιορισμού των συντάξιμων αποδοχών για τον υπολογισμό της παροχής εκ της ειδικής προσαύξησης αφενός μεν βάσει της Φ.800000/οικ.9187/183/14.2.2018 απόφασης, αφετέρου βάσει του άρθρου 94 παρ. 4 του ν. 4387/2016 όπως ισχύει. Κατά τα ειδικότερα αναφερόμενα στο έγγραφο αυτό «... από τα ανωτέρω προκύπτει με σαφήνεια ότι όταν λαμβάνονται ως βάση υπολογισμού των αποδοχών τόσο για την κύρια σύνταξη όσο και για την Ειδική Προσαύξηση οι εισφορές Κλάδου Κύριας Σύνταξης + Ποσό Κοινωνικού Πόρου, το ποσό που προκύπτει από την αναγωγή των δύο ποσών (εισφορών και Κοινωνικού Πόρου) σε αποδοχές οδηγεί σε υψηλότερες συντάξιμες αποδοχές ειδικά για τον υπολογισμό της Ειδικής Προσαύξησης. Αντίθετα η αναγωγή των καταβαλλόμενων εισφορών για την Ειδική Προσαύξηση σύμφωνα με το άρθρο 94 παρ. 4 του ν. 4387/2016 σε αποδοχές οδηγεί σε σημαντικά μικρότερες αποδοχές για τον υπολογισμό του ποσού της Ειδικής Προσαύξησης. Ως εκ τούτου κρίθηκε συμφερότερο και για τον υπολογισμό της Ειδικής Προσαύξησης να λαμβάνεται υπόψη η βάση υπολογισμού της κύριας ανταποδοτικής σύνταξης, η οποία αναγόμενη σε εισόδημα οδηγεί σε υψηλότερες συντάξιμες αποδοχές σε σχέση με το εισόδημα που προκύπτει όταν χρησιμοποιείται η βάση υπολογισμού της Ειδικής Προσαύξησης και δόθηκαν οι σχετικές οδηγίες με την αναφερόμενη Εγκύκλιο του Υπουργείου». Εξάλλου, και στο 58815/ 16.6.2023 έγγραφο της ίδιας Γενικής Διεύθυνσης επισημαίνεται, μεταξύ άλλων, ότι “Με το άρθρο 94 παρ. 4 του ν. 4387/2016 προβλέπεται η χορήγηση επιπλέον παροχής στους ασφαλισμένους του πρ. ΤΣΜΕΔΕ που κατέβαλλαν εισφορές υπέρ της Ειδικής Προσαύξησης. Η ειδική προσαύξηση καταργήθηκε την 1.1.2016 και η καταβολή εισφορών έχει χωρήσει έως την 31.12.2015. Η επιπλέον παροχή που αντιστοιχεί στην Ειδική Προσαύξηση υπολογίζεται, για κάθε έτος καταβολής επιπλέον εισφοράς με ετήσιο συντελεστή αναπλήρωσης 0,075% για κάθε ποσοστιαία μονάδα (1%) επιπλέον εισφοράς. Ο συντάξιμος μισθός σε αυτήν την περίπτωση θα προκύπτει λαμβάνοντας υπόψη τη βάση υπολογισμού της επιπλέον εισφοράς. Βάση υπολογισμού της Ειδικής Προσαύξησης με την α.π.Φ.800000/οικ.9187/183/14.2.2018 εγκύκλιο του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων ορίστηκε ως προς τον προσδιορισμό του συντάξιμου μισθού η βάση υπολογισμού της ανταποδοτικής σύνταξης, εφαρμοζομένων αναλόγως των ρυθμίσεων του άρθρου 28 του ν.4387/2016, όπως ισχύει”.

13. Επειδή, ενόψει των ανωτέρω και σύμφωνα με όσα γίνονται αποδεκτά και από την Διοίκηση, ο υπολογισμός της επιπλέον παροχής λόγω ειδικής προσαύξησης που δόθηκε προς τους ενάγοντες ως μέρος της ανταποδοτικής τους σύνταξης βασίσθηκε όχι στον συντάξιμο μισθό που προκύπτει λαμβάνοντας υπόψη τη βάση υπολογισμού της επιπλέον εισφοράς για την ειδική προσαύξηση, όπως προβλέπεται από τη διάταξη της παρ. 4 του άρθρου 94 του ν. 4387/2016, όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 234 παρ. 10 του ν. 4389/2019, αλλά, στον συντάξιμο μισθό που προκύπτει λαμβάνοντας υπόψη την βάση υπολογισμού της ανταποδοτικής σύνταξης, σύμφωνα με την Φ.800000/οικ.9187/183/ 14.2.2018 απόφαση του Υφυπουργού Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης. Συνεπώς, ο υπολογισμός αυτός έγινε στηριζόμενος στην προαναφερόμενη απόφαση, η οποία ως προς το εν λόγω ζήτημα θέτει νέο κανόνα δικαίου διαφορετικό προς την ισχύουσα νομοθετική ρύθμιση. Η ρύθμιση δε αυτή της παρ. 4 του άρθρου 94 του ν. 4387/2016, όπως ισχύει, είναι αυτοτελής ως προς το κρίσιμο ζήτημα μη επιδεχόμενης αναλογικής εφαρμογής των διατάξεων του άρθρου 28 του ν. 4387/2016.

14. Επειδή, κατά τα παγίως κριθέντα, από τις διατάξεις των άρθρων 42 παρ. 1 και 35 παρ. 1 του Συντάγματος επιβάλλεται η πλήρης δημοσίευση όχι μόνο των τυπικών νόμων αλλά και όλων των κανονιστικών διοικητικών πράξεων, ως συστατικό στοιχείο του κύρους τους. Περαιτέρω, με τις διατάξεις του άρθρου 5 παρ. 2 περ. θ΄ του ν. 3469/2006 (Α´ 131) ορίζεται ότι: «Στην “Εφημερίδα της Κυβερνήσεως” δημοσιεύονται: α) ... θ) οι κανονιστικού χαρακτήρα πράξεις του Πρωθυπουργού, του Υπουργικού Συμβουλίου, των Υπουργών, καθώς και οποιουδήποτε άλλου οργάνου της Διοίκησης, με την επιφύλαξη των ειδικών διατάξεων του άρθρου 8 του νόμου αυτού και εφόσον η κείμενη νομοθεσία δεν προβλέπει άλλον ειδικότερο τρόπο δημοσίευσης», ενώ στο άρθρο 8 του ίδιου νόμου προβλέπονται περιπτώσεις πράξεων, ορισμένες από τις οποίες είναι κανονιστικού χαρακτήρα, οι οποίες κατ’ απόκλιση των λοιπών διατάξεων του νόμου δεν είναι δημοσιευτέες στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. Ειδικότερα, στην περ. η΄ της παρ. 1 του εν λόγω άρθρου 8 ορίζεται ότι: «Δεν δημοσιεύονται στην “Εφημερίδα της Κυβερνήσεως”: α) ... η) Οι κανονιστικές πράξεις για τις οποίες η κείμενη νομοθεσία προβλέπει ειδική διαδικασία δημοσίευσης ή γνωστοποίησης». Εξάλλου, με το άρθρο 2 παρ. 4 του ν. 3861/2010 «Ενίσχυση της διαφάνειας με την υποχρεωτική ανάρτηση νόμων και πράξεων των κυβερνητικών, διοικητικών και αυτοδιοικητικών οργάνων στο διαδίκτυο “Πρόγραμμα Διαύγεια” και άλλες διατάξεις» (Α΄ 112), προβλέφθηκε ως υποχρεωτική η ανάρτηση στο διαδίκτυο πολλών κατηγοριών νομοθετημάτων και διοικητικών πράξεων, μεταξύ των οποίων νόμοι (περ. 1), πράξεις νομοθετικού περιεχομένου (περ. 2), προεδρικά διατάγματα κανονιστικού χαρακτήρα (περ. 3), λοιπές πράξεις κανονιστικού χαρακτήρα, με εξαίρεση τις κανονιστικές πράξεις που αφορούν την οργάνωση, διάρθρωση, σύνθεση, διάταξη, εφοδιασμό και εξοπλισμό των Ενόπλων Δυνάμεων της Χώρας (περ. 4). Περαιτέρω, στο άρθρο 4 του ίδιου ν. 3861/2010, όπως τροποποιήθηκε με την παρ. 4 του άρθρου 23 του ν. 4210/2013 (Α΄ 254), ορίζεται ότι: «1. Οι πράξεις που αναφέρονται στο άρθρο 2, όταν είναι κατά νόμο δημοσιευτέες στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, ισχύουν από τη δημοσίευσή τους, εκτός αν ορίζεται διαφορετικά. 2. Με εξαίρεση τις πράξεις της προηγούμενης παραγράφου, οι λοιπές πράξεις του άρθρου 2 αναρτώνται στο διαδίκτυο κατά τα οριζόμενα στον παρόντα νόμο και ισχύουν από την ανάρτησή τους. 3. Οι ρυθμίσεις της παραγράφου 2 του παρόντος δεν θίγουν τις σχετικές δικονομικές ρυθμίσεις ως προς την άσκηση ενδίκων μέσων και βοηθημάτων ούτε τις ρυθμίσεις που ισχύουν για τις διοικητικές προσφυγές. 4. …». Κατά την έννοια των ανωτέρω διατάξεων του ν. 3469/2006 που επιβάλλουν τη δημοσίευση των κανονιστικών πράξεων στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, οι οποίες δεν θίγονται από τις προπαρατεθείσες διατάξεις του ν. 3861/2010 περί υποχρεωτικής ανάρτησης πράξεων στο διαδίκτυο, κανονιστικές πράξεις, οι οποίες, ελλείψει ειδικής πρόβλεψης περί άλλου τρόπου δημοσίευσής τους, είναι δημοσιευτέες στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, αποκτούν νόμιμη υπόσταση μόνο με τη δημοσίευσή τους στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. Συνεπώς, οι πράξεις αυτές, αν δεν δημοσιευθούν στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, είναι ανυπόστατες. Ωστόσο, λόγω της φύσης και του περιεχομένου τους, αλλά και για λόγους ασφάλειας δικαίου, οι μη δημοσιευθείσες κανονιστικές πράξεις, αν και είναι ανυπόστατες, είναι ακυρωτέες προς αποφυγή του ενδεχομένου της εφαρμογής τους (Σ.τ.Ε. 136/2021, 2149/2019, 935/2018, 2649/2017 Ολομ., 1334/2017, 216/2016 Ολομ., 3297/2015, 3675/2014 7μ., 3112/2014, 2252, 1080/ 2013, 4754-5/2012 Ολομ., 87/2011 Ολομ. κ.ά.).

15. Επειδή, όπως προαναφέρθηκε, οι συνταξιοδοτικές αποφάσεις με τις οποίες υπολογίστηκε η καταβλητέα σε κάθε ενάγοντα σύνταξη, συμπεριλαμβανόμενης της ειδικής προσαύξησης, εκδόθηκαν δυνάμει της Φ.800000/οικ.9187/183/14.2.2018 απόφασης του Υφυπουργού Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, η οποία προβλέποντας τον υπολογισμό της παροχής αυτής με διαφορετικό τρόπο απ’ ό,τι η ισχύουσα νομοθετική διάταξη έχει κανονιστικό χαρακτήρα και ως εκ τούτου έπρεπε να έχει δημοσιευθεί στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. Όπως, όμως, προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου, η πράξη αυτή δεν έχει δημοσιευθεί στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, αλλά έχει αναρτηθεί μόνο στο διαδίκτυο [στον ιστότοπο «ΔΙΑΥΓΕΙΑ» με αριθμό διαδικτυακής ανάρτησης (ΑΔΑ) ΨΒ30465Θ1Ω-Χ09]. Συνεπώς, οι ανωτέρω συνταξιοδοτικές αποφάσεις στηρίχθηκαν σε ανυπόστατη πράξη και ο προαναφερόμενος σχετικός προβαλλόμενος λόγος της κρινόμενης αγωγής ως προς αυτό το γενικότερου ενδιαφέροντος ζήτημα πρέπει να γίνει δεκτός.

16. Επειδή, μετά την επίλυση του ανωτέρω γενικότερου ενδιαφέροντος ζητήματος, παρέλκει ως αλυσιτελής η απάντηση στα λοιπά ζητήματα για τα οποία εισήχθη η υπόθεση στο Συμβούλιο της Επικρατείας κατ’ εφαρμογή του άρθρου 1 παρ. 1 του ν. 3900/2010 (πρβλ. ΣτΕ 377/2021 Ολ., 770/2021), όπως ισχύει, τα οποία αφορούν τη συμφωνία της διάταξης της παρ.4 του άρθρου 94 του ν. 4387/2016, όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 234 παρ. 10 του ν. 4389/2019, με διατάξεις του Συντάγματος και της Ε.Σ.Δ.Α., δεδομένου ότι ο υπολογισμός της συνταξιοδοτικής παροχής των εναγόντων ως προς την απονεμηθείσα παροχή εκ της ειδικής προσαύξησης διενεργήθηκε λαμβάνοντας υπόψιν την ανυπόστατη Φ.800000/οικ.9187/183/14.2.2018 απόφαση του Υφυπουργού Εργασίας και όχι την προαναφερόμενη νομοθετική διάταξη.

17. Επειδή, κατόπιν των ανωτέρω, μετά την επίλυση των ανωτέρω γενικού ενδιαφέροντος ζητημάτων, η κρινόμενη αγωγή πρέπει, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 1 παρ. 1 του ν. 3900/2010, να παραπεμφθεί προς εκδίκαση στο Διοικητικό Πρωτοδικείου Αθηνών, το οποίο θα κρίνει, περαιτέρω, και τα ζητήματα παραδεκτού της εν λόγω αγωγής.

Δ ι ά τ α ύ τ α

Επιλύει τα εισαχθέντα στο Συμβούλιο της Επικρατείας ζητήματα, σύμφωνα με το σκεπτικό.

Απορρίπτει την παρέμβαση του Ελληνικού Δημοσίου.

Παραπέμπει, κατά τα λοιπά, την αγωγή στο Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών, σύμφωνα με το σκεπτικό.

Η διάσκεψη έγινε στην Αθήνα στις 20 Ιουνίου 2023

Η Πρόεδρος του Α´ Τμήματος Η Γραμματέας του Α´ Τμήματος

Μαρίνα-Ελένη Κωνσταντινίδου Ειρηνη Δασκαλάκη

και η απόφαση δημοσιεύθηκε σε δημόσια συνεδρίαση της 13ης Νοεμβρίου 2023.

Η Πρόεδρος του Α´ Τμήματος Η Γραμματέας

Μαρίνα-Ελένη Κωνσταντινίδου Βασιλική Κατσιώνη