[…] Το Εφετείο παραβίασε ευθέως και εκ πλαγίου με ανεπαρκείς και αντιφατικές αιτιολογίες τις ουσιαστικού δικαίου διατάξεις του άρθρου 38 παρ.1 και 3 εδ.δ του Ν. 1892/1990, όπως ίσχυαν τον επίδικο χρόνο, καθόσον τα ανελέγκτως δεκτά γενόμενα ως αποδειχθέντα πραγματικά περιστατικά, δεν καλύπτουν χωρίς λογικά κενά ούτε με πληρότητα και χωρίς αντίφαση το πραγματικό των ως άνω εφαρμοστέων ουσιαστικών κανόνων δικαίου και καθιστούν ανέφικτο τον αναιρετικό έλεγχο περί της ορθής ή μη ορθής εφαρμογής τους. Και τούτο διότι με τις παραδοχές της προσβαλλόμενης απόφασης ότι εξέλιπαν οι προϋποθέσεις για τη νόμιμη επιβολή μονομερώς από την εναγόμενη και ήδη αναιρεσείουσα ανώνυμη εταιρεία του συστήματος της εκ περιτροπής εργασίας για χρονικό διάστημα εννέα (9) μηνών με την αιτιολογία ότι αφενός μεν δεν αποδείχθηκε ότι η μείωση της δραστηριότητάς της ήταν σοβαρή με μόνιμα χαρακτηριστικά και τέτοιας έκτασης που να απειλεί τις θέσεις εργασίας των εργαζομένων και να οδηγεί σε απολύσεις για οικονομοτεχνικούς λόγους, αφετέρου δε ότι αυτή δεν προέβη σε ισομερή επιβολή της εκ περιτροπής εργασίας σε όλους τους εργαζομένους της, προέβη σε εσφαλμένη υπαγωγή πραγματικών περιστατικών που δέχθηκε ανελέγκτως ότι αποδείχθηκαν στην ως άνω διάταξη του άρθρου 38 παρ.3 εδ. δ του Ν. 1892/90, στο πραγματικό της οποίας δεν υπάγονται, καθότι για τη νομιμότητα της μονομερούς επιβολής εκ μέρους του εργοδότη του συστήματος της εκ περιτροπής εργασίας των εργαζομένων στην επιχείρησή του, δεν απαιτείται σοβαρή και με μόνιμα χαρακτηριστικά μείωση της δραστηριότητας της επιχείρησης αλλά απαιτείται και αρκεί σημαντικός περιορισμός της δραστηριότητάς της, που έχει προσωρινό χαρακτήρα, ούτε απαιτείται, ως προϋπόθεση της νομιμότητας του συστήματος της μονομερούς εκ περιτροπής εργασίας, η ισομερής επιβολή του ως άνω μέτρου σε όλους τους εργαζόμενους, καθότι αρκεί η επιβολή του συστήματος στο σύνολο των εργαζομένων της επιχείρησης ή συγκεκριμένου τμήματος αυτής, αφού μπορεί να είναι αναγκαία η διαφοροποίηση των ημερών της εκ περιτροπής απασχόλησης των εργαζομένων ανάλογα με τις
ανάγκες λειτουργίας της επιχείρησης ή τμήματος αυτής σε συνδυασμό και με το αντικείμενο εργασίας εκάστου μισθωτού.